Gerrie Knetemann Classic 2014.

Gerrie Knetemann Classic vanuit het Olympisch Stadion in Amsterdam.

Vandaag heb ik met een 35 jaar oude Raleigh Rapide de 115 km van de Classic in Amsterdam gereden.

Na circa 112 km weer terug in het Olympisch Stadion, alles was top geregeld.

Gemiddelde boven 27,1 km, soms met 36 in het uur en de '79 Worksop Raleigh Rapide gaf geen krimp. Leuke reacties onderweg gehad over mijn oude stalen ros en het even oude shirtje.

(Bijna) dezelfde fiets als Gerrie Knetemann destijds in het begin van de "ploeg Post":

Meer Lezen..

Toerclub ING-Arnhem in de Cevennen.

Van 31 augustus t/m 6 september 2014 heb ik samen met 22 toerclub ING Arnhem leden in de Cevennen gefietst.
Het was een inspannende, maar ook geweldige week. De Cevennen doen niet onder voor de bekende Franse cols. Vooral de Mont Aigoual met zijn 24 km lange beklimming is een bijzonder rit.
De hele week zijn we verwend met een heerlijk zonnetje en het verblijf was in een grote stacaravan/bungalow.
De foto's: (meer foto's op http://toerclub-ing-arnhem.nl/)

De clubleden van de toerclub ING-Arnhem voor het Campingbord.

Actiefoto van de GoPro genomen..

Stacaravan slapies v.l.n.r.: Maarten, Bert, mijzelf en Wim.

Meer Lezen..

Ahrdal 2007

In 2007 heb ik een aantal dagen rondgefietst door het Ahrdal. Ook weer gestart bij het Emmerich Hbf met de RE.

Na een korte treinreis ben ik in Remagen uitgestapt en vervolgens naar de Ahr gefietst.
Remagen ligt in het drukke Rijndal, waar vrachtverkeer, auto's en treinen dicht naast elkaar door het dal moeten.V
Vanaf Remagen was de Ahr-route goed te vinden en op de route was het helemaal niet druk.

De fietspaden in Duitsland zijn bij deze "Radwege am Fluss" goed van kwaliteit. Geen asfalt, maar z.g. schrotterwegen. Los gruis waar je best op kunt rijden. Het is er naar mijn mening ongeschikt rijden met 23 mm racebandjes; je kunt gemakkelijk weg glijden op de droge, losse ondergrond.
Op de Biria zitten de breedste Schwalbe Big Apples en die hadden geen moeite met de ondergrond.





Voordelige hotelletjes waren er genoeg en typisch kleinschalig "Duits", ook was er altijd een garage bij waar de fiets gestald kon worden.
Ik heb de route gefietst tot Ahrbrück en de lokale trein teruggenomen naar Remagen. De fiets kan makkelijk mee en in Remagen ben ik weer op de RE richting Emmerich gestapt.

Een foto album van deze tocht staat hier.

Meer Lezen..

Bodensee 2006

De eerste keer dat ik over de grens ging fietsen, was in 2006. Het doel was de Bodensee te bereiken.

Hoewel ik 's-morgens vanuit Duiven wilde starten, kwam daar door de hevige regenval op de dag van vertrek niets van terecht. Om  tijd  in te halen, ben ik de volgende dag naar Emmerich gereden per fiets en van Emmerich Hbf de IC genomen naar Heidelberg. Dat scheelt wel een stuk én je hoeft dan niet door het overvolle Rijndal te fietsen.

"Elk nadeel hep ze voordeel."

In Heidelberg startte dus eigenlijk mijn fietstocht.
In de trein had ik geen fietskleren aan, dus na een paar kilometer buiten Heidelberg heb ik me zelf omgekleed in een stuk bos. Je moet wat.

Na een 40-tal kilometers heb ik overnacht in een soort B&B. Heel goedkoop, niets bijzonders en toch een goed en comfortabel bedje. De entree was op een binnenplaats van een boerderij en aanvankelijk moeilijk te vinden. De fiets stond bijna naast de tractor..

Tübingen

De verdere route naar de Bodensee verliep zonder problemen of oponthoud. Het weer bleef goed en vooral het gedeelte door Baden-Württemberg was geweldig om te rijden.
Een GPS had ik nog niet en de route had ik op een papiertje onder de flap van mijn  fietstas gedaan.

Alle dorpen en plaatsen waar ik doorheen moest rijden, had ik onder elkaar geschreven. Dat functioneerde prima.
Gelukkig heb ik geen omleiding gehad, want dat zou onhandig zijn en mijn administratie door elkaar gooien..

De enige heuvels van betekenis waren de Schwäbische Alb. Ik moest er wel overheen, want het vormt een barrière van circa 200 km breed en 40 km van noord naar zuid.
Na enkele haarspeldbochten kwam ik op het plateau van zo'n 1000 meter hoogte.

Hier kreeg ik een stevige regenbui en na afloop zag mijn fiets er zo uit:

De heuvels glooiden geleidelijk op en neer en zonder veel moeite bereikte ik Langenargen aan de Bodensee. Uiteindelijk had ik een kleine 400 km gereden.

Ik ben teruggereisd met een bus van Fital. Dit waren fietsers die een georganiseerde reis rond de Bodensee hadden gemaakt en nu op de weg terug naar Nederland waren.
Van te voren had ik een ticket geregeld. Mijn fiets ging in de fietsbusaanhanger.

Een foto album van de tocht heb ik hier geplaatst.

Meer Lezen..

Fietsvakantie Frankrijk 1984

Een tijd geleden heb ik een handig apparaatje aangeschaft om dia's, dia al eeuwen op zolder lagen, te digitaliseren. Ik keek enigszins op tegen het vele werk, maar met deze lage buitentemperaturen moet het maar eens gebeuren. Let even niet op de fotokwaliteit, want de dia's zijn wat belegen geworden na meer dan 30 jaar..

In 1984 maakte een vriend en ik plannen om met de OAD-bus met fietsaanhanger naar Avignon te gaan, daar op de fiets te stappen en naar Marseille te fietsen.

's-Morgens fietsten we heel erg vroeg met onze bepakte racefietsen met bagagedragers naar het Amsterdamse Olympiaplein, waar de bus op ons wachtte. Ik herinner me nog dat er een 10-tal fietsers met hun zwaar bepakte werkezels werd ingeladen.  Wij gingen als laatsten de bus in en gingen op weg naar de eerste en enige halteplaats ergens in Brabant waar nog meer fietsers in stapten.

Na een gebroken en urenlange zit, want we zaten achteraan in de bus en konden bijna niet slapen van het lawaai van de aanhangerdissel die continu in het trekoog bonkte, kwamen we iets ten noorden van Avignon aan.

In die tijd hadden we geen GPS en telefoon. Ik kan me ook niet herinneren of we de route dagelijks hadden uitgestippeld, maar dat vermoed ik van niet. Nee, ik weet wel zeker van niet..

Henk in zijn nu onbetaalbare "Zieleman" truitje.

Overnachten deden we op de bonnefooi in kleine hotelletjes en waar we maar konden slapen.
Dat pakte ook een keer minder goed uit.

St Saturnin d'Apt

We waren aangekomen in het dorpje St Saturnin d'Apt in de Franse Vaucluse. Ik heb de naam van dat dorpje echt goed onthouden, zoiets vergeet je niet. Wij hadden overal gezocht naar een hotel of iets vergelijkbaars, zelfs aangebeld bij een soort herberg met het opschrift "Hotel de Ville".

Echte Hollanders met beperkte talenkennis Frans als wij waren, hadden wij toen niet door dat dit het Gemeentehuis was. Er was geen slaapgelegenheid te vinden, omdat er die dag een grote conventie oid was geweest en alle overnachtingsfaciliteiten vol geboekt waren.
Henk en ik hebben toen maar in de buitenlucht geslapen op een gemeentebank. Het was wel steenkoud weet ik nog.

De volgende morgen bij het eerste licht zijn we weer opgestapt en verder gereden. Zodra de zon wat meer kracht kreeg, hebben we een paar uurtjes geslapen op een picknick tafel en langs de weg.

Eenmaal in Marseille hebben we daar heerlijk rondgekeken en in de Middellandse Zee gezwommen. De overnachting in Marseille was een dubieuze; ik kan me alleen een piepklein kamertje herinneren en de fietsen stond buiten:

Van Marseille zijn we weer teruggereden naar de opstapplaats waar de OAD-bus ons terugbracht naar Amsterdam.

We hebben in Zuid-Frankrijk prachtig rondgereden, het was wel heel erg warm en hele grote dagafstanden zullen we niet hebben gemaakt.

De fietsen:

Henk reed op zijn Gitane met Reynolds 531 en Dura-Ace en ik op een verbouwde en overgespoten MotoBecane, hoe kan het ook anders met al dat gesleutel..

Meer Lezen..

Lahn 2008

Duiven ligt circa 10 km van de grens af en al fietsend is Emmerich Hbf goed te bereiken. Daar vertrekt de Regional-Express (RE) naar Koblenz en stopt bij elke redelijke plaats langs de Rijn, zoals Keulen, Bonn, Remagen etc.
Hier staat de Biria te wachten totdat ik een kaartje heb gekocht in Emmerich Hbf.

In Koblenz ben ik uitgestapt en naar de Lahn gereden. Koblenz is weinig fietsvriendelijk; veel geclaxoneer van auto's; zal wel met mijn Amsterdamse manier van fietsen te maken hebben..

Gelukkig had ik snel de route over de Rheinbrücke gevonden en kon ik naar Bad Ems fietsen.

Dit is Bett und Bike Haus Behr in Vilmar; een B&B in een grote villa.

Door tijdgebrek heb ik de route gereden tot Wetzlar, maar ik ga zeker nog een terug om de rest te rijden.

Meer Lezen..