De eerste keer dat ik over de grens ging fietsen, was in 2006. Het doel was de Bodensee te bereiken.
Hoewel ik 's-morgens vanuit Duiven wilde starten, kwam daar door de hevige regenval op de dag van vertrek niets van terecht. Om tijd in te halen, ben ik de volgende dag naar Emmerich gereden per fiets en van Emmerich Hbf de IC genomen naar Heidelberg. Dat scheelt wel een stuk én je hoeft dan niet door het overvolle Rijndal te fietsen.
"Elk nadeel hep ze voordeel."
In Heidelberg startte dus eigenlijk mijn fietstocht.
In de trein had ik geen fietskleren aan, dus na een paar kilometer buiten Heidelberg heb ik me zelf omgekleed in een stuk bos. Je moet wat.
Na een 40-tal kilometers heb ik overnacht in een soort B&B. Heel goedkoop, niets bijzonders en toch een goed en comfortabel bedje. De entree was op een binnenplaats van een boerderij en aanvankelijk moeilijk te vinden. De fiets stond bijna naast de tractor..
De verdere route naar de Bodensee verliep zonder problemen of oponthoud. Het weer bleef goed en vooral het gedeelte door Baden-Württemberg was geweldig om te rijden.
Een GPS had ik nog niet en de route had ik op een papiertje onder de flap van mijn fietstas gedaan.
Alle dorpen en plaatsen waar ik doorheen moest rijden, had ik onder elkaar geschreven. Dat functioneerde prima.
Gelukkig heb ik geen omleiding gehad, want dat zou onhandig zijn en mijn administratie door elkaar gooien..
De enige heuvels van betekenis waren de Schwäbische Alb. Ik moest er wel overheen, want het vormt een barrière van circa 200 km breed en 40 km van noord naar zuid.
Na enkele haarspeldbochten kwam ik op het plateau van zo'n 1000 meter hoogte.
Hier kreeg ik een stevige regenbui en na afloop zag mijn fiets er zo uit:
De heuvels glooiden geleidelijk op en neer en zonder veel moeite bereikte ik Langenargen aan de Bodensee. Uiteindelijk had ik een kleine 400 km gereden.
Ik ben teruggereisd met een bus van Fital. Dit waren fietsers die een georganiseerde reis rond de Bodensee hadden gemaakt en nu op de weg terug naar Nederland waren.
Van te voren had ik een ticket geregeld. Mijn fiets ging in de fietsbusaanhanger.
Een foto album van de tocht heb ik hier geplaatst.
Hoewel ik 's-morgens vanuit Duiven wilde starten, kwam daar door de hevige regenval op de dag van vertrek niets van terecht. Om tijd in te halen, ben ik de volgende dag naar Emmerich gereden per fiets en van Emmerich Hbf de IC genomen naar Heidelberg. Dat scheelt wel een stuk én je hoeft dan niet door het overvolle Rijndal te fietsen.
"Elk nadeel hep ze voordeel."
In de trein had ik geen fietskleren aan, dus na een paar kilometer buiten Heidelberg heb ik me zelf omgekleed in een stuk bos. Je moet wat.
Na een 40-tal kilometers heb ik overnacht in een soort B&B. Heel goedkoop, niets bijzonders en toch een goed en comfortabel bedje. De entree was op een binnenplaats van een boerderij en aanvankelijk moeilijk te vinden. De fiets stond bijna naast de tractor..
 |
| Tübingen |
De verdere route naar de Bodensee verliep zonder problemen of oponthoud. Het weer bleef goed en vooral het gedeelte door Baden-Württemberg was geweldig om te rijden.
Een GPS had ik nog niet en de route had ik op een papiertje onder de flap van mijn fietstas gedaan.
Alle dorpen en plaatsen waar ik doorheen moest rijden, had ik onder elkaar geschreven. Dat functioneerde prima.
Gelukkig heb ik geen omleiding gehad, want dat zou onhandig zijn en mijn administratie door elkaar gooien..
De enige heuvels van betekenis waren de Schwäbische Alb. Ik moest er wel overheen, want het vormt een barrière van circa 200 km breed en 40 km van noord naar zuid.
Na enkele haarspeldbochten kwam ik op het plateau van zo'n 1000 meter hoogte.
Hier kreeg ik een stevige regenbui en na afloop zag mijn fiets er zo uit:
De heuvels glooiden geleidelijk op en neer en zonder veel moeite bereikte ik Langenargen aan de Bodensee. Uiteindelijk had ik een kleine 400 km gereden.
Ik ben teruggereisd met een bus van Fital. Dit waren fietsers die een georganiseerde reis rond de Bodensee hadden gemaakt en nu op de weg terug naar Nederland waren.
Van te voren had ik een ticket geregeld. Mijn fiets ging in de fietsbusaanhanger.
Een foto album van de tocht heb ik hier geplaatst.
