Sluitingsrit toerclub ING-Arnhem

Op zondag 27 september jl. is de Sluitingsrit van de toerclub verreden.
Onder een heerlijk zonnetje hebben circa 15 clubleden een route gereden vanuit Arnhem via Hoenderloo, Apeldoorn naar Terlet.
Na de koffie op het terras van het Zweefvliegcentrum zijn we weer richting Arnhem gereden.
Een geweldige rit met enkele heuveltjes.

De route volgens Strava:


En de foto's:

Ik had de GoPro meegenomen en de volgende film gemaakt:

Talschluss Hinterglemm

Een paar dagen voor de rit rond Zell am See hebben we ook een tocht gemaakt naar Hinterglemm. De route ging vanuit Maishofen naar de talschluss Hinterglemm bij Lengau. Je komt hier over de L111 via Viehhofen en Saalbach bij de talschluss, het einde van de weg die bij de bergen ophoudt.

De omgeving hier is schitterend en de dorpen geweldig. Er is geen zwaar verkeer, omdat de L111 geen doorgaande weg is. 

Bij vertrek moesten we in Maishofen door de feestelijkheden rijden van de Bauernherbst. Het was de 20-ste editie van dit feest, dus er werd grootst uitgepakt. Ik heb een stukje aan het begin van de film laten staan.

Dit is een foto vanaf ons balkon van het feest:

We reden de route in de namiddag met de zon voor ons uit. De filmbeelden zijn super geworden. 

De stats van Strava:

Zell am See

De 22e augustus hebben Eric en ik een ritje gemaakt van Maishofen naar Zell am See.
Het was  de bedoeling om de eerste kilometers van de GrossGlockner Hochalpenstrasse te verkennen, maar dat idee hebben we laten varen.
Ten eerste was het in de bergen slecht weer en de eerste kilometers hiervan gingen te enthousiast omhoog.. Deze rit blijft op de bucketlist staan.

We hebben vervolgens besloten rond Zell am See te fietsen.

De omgeving is prachtig, ondanks het matige weer.
Zell am See is wel uit zijn krachten gegroeid, het is een stad geworden met geheel andere bewoners dan ik 30 jaar geleden gewent was..
De plaatselijke VVV heeft enkele jaren geleden de koninklijke familie van de Emiraten en Saoedi-Arabië uitgenodigd en dat beviel zo goed dat Zell am See nu op klein Bagdad lijkt. Het merendeel van de toeristen zijn Arabieren in Burka.

Wel minder pittoresk dan 30 jaar geleden en uiteindelijk vonden we Lofer in het Saalachtal veel mooier.

De stats van Strava:


De video van de rit staat op YouTube:

Tropisch

Europa zucht onder een van de zwaarste hittegolven van de laatste decennia. Gisteren werd het nog 36 graden. Na een enorme onweersbui in de avond zakte de temperatuur tot een prettige 25 graden.

Maar vanmorgen wel een enorme zin om een kort ritje te rijden. Om 09:00 uur zat ik al op de fiets. Rond die tijd was de temperatuur tegen de 25 graden.

Vanuit Duiven ben ik richting A12 op gereden en via Velp en Rheden het Rozenbos omhoog gereden. In de omzoomde weg van het Rozenbos leek het wel een sauna; warm, zeer vochtig en weinig zuurstof.
Geen slimme keuze dus.

Op de Snippendaal heb ik even gerust en ben vervolgens weer naar huis gereden. Hevig transpirerend heb ik de kortste weg genomen. En dan te bedenken dat de Tour de France renners morgen 37 graden krijgen voorgeschoteld..

De Strava stats:

Rondje Allgäu met Eric

Eric was overgekomen uit Nederland en had zijn fiets meegenomen. We hebben vervolgens een rondje Allgäu gemaakt.

Vanuit Grän zijn we afgedaald naar Pfronten en Nesselwang en daar naar het westen gedraaid. De natuur is op zijn best met opkomende bloemen en bomen:

Bij de bakker Knoll-Beck in Wertach hebben we een koffie met Erdbeer Torte genomen.

Na de koffie en de klim naar Oberjoch kwamen we onder een lekker zonnetje weer terug in Grän.

De stats van Strava:

Ik heb opnamen gemaakt met de GoPro, die komen later op de blog.

Tannheimertal

Vrijdag 24 april zijn we naar het Tannheimertal in Tirol vertrokken. Het belangrijkste had ik het eerste ingepakt, dus we konden vertrekken..

Onderweg had ik in Hirschberg, bij Limburg ad Lahn,  een adresje die mijn Zündapp 429 buddyseat ging opknappen. Over 14 dagen, op de weg terug, kan ik hem weer ophalen. 

Na een overnachting bij Landgasthof Wiesenmuhle, in de buurt van Idstein, zijn we zaterdagmiddag in het Tannheimertal aangekomen. Het was fraai weer; enkele wolken, maar overwegend een zonnetje.

Maandag heb ik een eerste rit gemaakt vanuit Grän via Pfronten naar Wertach. Vervolgens weer omhoog naar Oberjoch op 1.200 m. De afdaling vanuit Grän door het Engetal (onder) is zeer fraai.

Ook de Duitse Alpenstrasse via Nesselwang naar Wertach is prachtig om te rijden:

In Oberjoch de verplichte foto gemaakt in het dorp:

En onder een dreigende lucht richting Grän gereden:

De stats van Strava:

Rozenbos en Beekhuizen.

Zo vlak voor Tannheim in Tirol nog maar even wat "hoogtemeters" gereden. Vanaf Duiven over de A12 naar Velp. Via de Beekhuizenseweg naar de Posbank en afdalen naar Rheden.

Bij het Rozenbos in De Steeg weer omhoog naar de Posbank. De bomen stonden in bloei en dat is op deze locatie altijd indrukwekkend.

Totaal circa 41 km gereden. Zie de stats:

Bronckhorst en Brummen

Vandaag een zonnige zondagmiddag. De temperatuur gaat naar de 13 graden, toe maar. De route ging nu eens noordelijker, naar Bronckhorst via Steenderen en Toldijk. In Toldijk bij Massink nog even een foto genomen van mijn 2 grootste liefhebberijen, in beide gevallen oud staal.
Zie ook http://www.zundapp529.nl/

Vervolgens op weg naar het pontje in Bronckhorst, maar voordat ik het pontje opreed enkele foto's genomen van het kleinste stadje van Nederland.

Van het Bronckhorster veer heb ik geen foto genomen, maar op het net kwam ik deze tegen. 2 Auto's en wat fietsen en de boot is vol. We kunnen niet naar Groningen afdrijven, want kettingen aan ankers houden hem op zijn plek tijdens de overtocht.

Eenmaal thuis had ik bijna 62 km gereden. Er stond een heel klein beetje tegenwind vanaf huis naar Steenderen. De hele rit met een big smile gereden..

Strava info:

Posbank

Vandaag weer eens richting de Veluwe gereden.
Vanaf de eerste meters vroeg ik mezelf af of dit een goed idee was, want ik had de wind goed tegen.
De temperatuur was krap 14 graden en door de wind voelde het kouder aan.
Vanaf de brug bij de A12 langs kasteel Biljoen naar Velp gefietst.
De eerste proef was de Beekhuizenseweg naar de Emmapiramide.
Het was lekker rustig op de weg en ik kon gemakkelijk naar boven rijden.
Opvallend dat mijn hartslag niet boven de 141 bpm kwam; door die pillen natuurlijk.
Vervolgens langs de Snippeldaalseweg naar de Posbank en daar een fotootje gemaakt.

Vanaf de Posbank de Schietbergseweg naar beneden en dan richting Velp. Bij de Snippendaalseweg ben ik toch maar even naar boven gereden..

Eenmaal thuis had ik circa 44 km gereden. 

Laat die heuvels rond Tannheim maar komen.

Familie rit

Vandaag een rondrit met Eric. Het was voor hem de tweede keer dit jaar,  we hebben rustig aan gedaan.
Het was "zondagsdruk", dus veel dagjesfietsers op het fietspad.

Aangezien vandaag, heel ver weg in Californië USA, de bekende L'Eroica California wordt verreden, heb ik mijn stalen racer meegenomen. Bij de L'Eroica wordt uitsluitend op stalen frames gereden.
De Batavus Criterium met stalen frame is van 1978, dus nu 37 jaar oud. Hij rijdt nog zonder piepjes en kraakjes. Komt ook door het onderhoud natuurlijk..

De route ging als vanouds via de dijk bij Groessen naar Babberich en Elterberg. We zijn dit keer wel de berg opgereden en dat ging prima. Eric moest wel even aan de bak, maar hij krijgt hierdoor wel snel de goede conditie.
Boven op de berg op de bank:

De GoPro was ook weer mee en nam de volgende beelden op:  

Eerste echte lentedag

Vanmiddag steeg de temperatuur tot wel 20 graden en dan moet de fiets op pad.
Ik dacht de drukte van de Veluwe te ontlopen door naar de Achterhoek te gaan, maar dat was een misrekening.
Het fraaie weer stuurde iedereen naar buiten, waardoor het druk was op de fietspaden. Maar toch heb ik fijn 60 kilometer gereden naar Lengel, Azewijn en Netterden:

Deze regio is best fotogeniek.

Netterden is een heel klein plaatsje met overwegend vrijstaande huizen en veel café's en terrassen.

Winkels moet je er zoeken.
Waarschijnlijk heeft iedere bewoner meerdere vrieskisten, want voor boodschappen moet je naar Emmerich, dan wel 's-Heerenberg.





"Kunst" en voorjaar in Netterden..

Overzicht en "Aussicht" auf Emmerich am Rhein.

Lengelse klei: 

Nog even de statistiek van Strava:

Zonnige maandag 2e Paasdag

Eindelijk weer op de fiets!
Door het slechte weer van de afgelopen weken was er geen gelegenheid om wat kilometers weg te trappen.
's-Morgens vroeg is het me nog wat te koud op de borst, maar vandaag om circa 14:00 uur probeerde de zon er door heen te komen.
Ik ben naar Hüthum gereden, om de berg gereden en niet er over... Dat klimmen komt nog wel, eerst maar eens kilometers maken.

Uiteindelijk heb ik bijna 50 km gereden met 24,5 km/u gemiddeld. Van de week naar de Posbank.

De statistiek:



De GoPro zat op het stuur en dit is de film:

Openingsrit toerseizoen 2015

Vandaag startte het toerfiets seizoen van de toerclub ING-Arnhem. Een grote groep clubleden verzamelde zich bij Sporthal de Pals/Sportsplanet in Westervoort voor een kort ritje.

Hoewel wat grijs, regende het niet. Wel fris, maar het is dan ook pas 15 maart. Zelf reed ik niet mee. Het herstel gaat voorspoedig, de komende week nog twee Fysiotherapeut bezoekjes in het ziekenhuis van Zevenaar. Komende zondag rijd ik met de groep mee. Misschien niet de hele rit, maar toch zeker enkele tiental kilometers.

Een video van de Openingsrit:

Nieuw begin.

Na meerdere fiets test sessies in het ziekenhuis in Zevenaar werd het vandaag tijd voor een echt ritje. De zon deed moeite er doorheen te komen en met de kou viel het alleszins mee.
Niet met de racefiets, maar met de MTB.
Mijn laatste rit voor het infarct was ook met de MTB, dus vandaag moest ik alles afsluiten en weer die MTB meenemen. Noem het een lichte kronkel..

De route ging richting Babberich en na wat gedraai en gekeer op weg gegaan naar Elterberg. De berg liet ik voor wat het was en ben er om heen gereden.

Natuurlijk was de spoorweg overgang bij Elten weer gesloten, maar ontmoette daar een andere oudere racefietser. Na een prettige conversatie stelde hij voor samen op te rijden richting huis. Met zijn tweeën rijden is altijd fijner en de kilometers vlogen voorbij. Ongemerkt ga je met zijn tweeën altijd te hard rijden..

Eenmaal thuis blijk ik geen last te hebben van verzuring oid. Ik voel me geweldig en ga de komende tijd de training langzaam opvoeren. Niet meer zo fanatiek als voorheen, maar met de nadruk op genieten.

Zondag a.s. is de Openingsrit van toerclub ING-Arnhem. Ik ga er wel heen, maar rijd niet met ze mee, want ik wil beslist mijn eigen tempo blijven rijden.

Kortom: het ziet er goed uit; laat de zomer maar komen!

De statistiek van Strava van de rit van vandaag:

Fietstest in ziekenhuis goed verlopen.

Eergisteren heb ik een fietstest gedaan in het ziekenhuis.
Er werden overal draden met sensoren op mijn lichaam geplakt en om mijn linkerarm werd een bloeddrukband bevestigd.

Na 10 minuten zonder weerstand te hebben "gereden", werd geleidelijk aan de weerstand opgevoerd. Ik praatte nog vrolijk met de fysiotherapeute, maar hield snel mijn mond dicht toen de weerstand tot 200 Watt werd ingesteld.
En zo heb ik 15 minuten doorgefietst..

Ik kon geen foto nemen, maar de fietstest verliep precies zoals op deze geleende foto:

Waar ik vooraf benauwd, of eerlijk gezegd, wat angstig voor was geweest, bleek helemaal niet uit te komen.
Ik had nergens last van! Mijn hart deed uitstekend zijn werk. Op de hartfilm en de hartmonitor bleef mijn hartslag keurig onder controle met geen enkele misslag of andere onregelmatigheid volgens de begeleidende verpleegkundige.

Wat een bevrijding is dit.
Drijfnat van het zweet kwam ik van het zadel af en de fysiotherapeute vertelde mij dat ik weer alles kon en mocht doen.

En dat gaan we zondag ook doen met het verwachte betere weer. Eric en ik gaan een kort ritje maken op de racefiets.
Eindelijk weer; na 4 weken.

Fietsen en ouder worden.

Weer zo'n artikel uit het blad "Fiets" waar ik vrolijk van word. Vandaar dat er ook bijna 80-jarigen zijn die vrolijk op de racefiets blijven rijden!

Ik vermoed dat heel veel oudere racefietsers in de jaren '70 zijn gestimuleerd om op de racefiets te stappen door de successen van de ploeg Post.

Er was nog geen internet, dus je hoorde pas later op Radio "Tour" hoe de Nederlandse coureurs het deden in de Tour. Samen met het commentaar van Theo Koomen, die achter op de motor zat bij Raymond Nackaert, liepen soms de rillingen over je rug bij zijn commentaar.

Back on the bike again.

De ene dag is beter of slechter dan de andere, maar vandaag ging het prima. Na de pillenceremonie in de ochtend en een bak koffie ben ik op de gewone fiets het dorp ingegaan.
En dat voelde heel goed. Bij het park hier in de buurt een fotootje gemaakt:

Niet op de racefiets natuurlijk, maar ik ben er blij mee. Ik had nergens last van en ook fietsen tegen de wind in beviel prima.

De kers op de taart was een bui regen die ik er gratis bij kreeg.  

Het voelde goed en schept vertrouwen voor de fietstest in het ziekenhuis op 3 maart.

Vanmiddag belde mijn dokter en informeerde naar mijn herstel. Hij zit zelf ook op de racefiets en gaf mij enkele tips. Hij vond het een goed idee dat ik de fietsreis naar Verona voor dit jaar had gecanceld; misschien volgend jaar..

Volgens hem kan ik nu alleen maar beter gaan fietsen, omdat de kransslagader op 2 plaatsen geen verstopping meer kent en de dosering van de Bèta-blokkers, die mijn hartslag kunstmatig laag houdt, kan misschien op een later tijdstip gewijzigd worden.

De pillendoos

We waren vanmorgen vroeg wakker en Anita heeft een kop thee gezet voor ons beiden.
Het voelt heel apart als je om 06:30 uur probeert wat orde te scheppen in de pillen materie.

Om even een indruk te geven hoe dit er uit ziet, kan ik het beste de pillendoos laten zien:

Bloedverdunners, maagontzieners (.), cholesterolverlagers, Béta blokkers, spierherstellers.. Waarschijnlijk vergeet ik er een te vermelden.

Ik weet wat ze behoren te doen en ook wat de bijwerkingen kunnen zijn. Hopelijk blijven die bij mij wat beperkt.

En kan me nauwelijks voorstellen dat dit goed voor mijn fietsconditie is. Over ongeveer 3 weken moet ik de fietstest doen in het ziekenhuis en ik ben benieuwd wat dat gaat opleveren.

Vandaag goed gegeten dankzij alle goede zorgen van Anita en ook enkele wenskaarten ontvangen van vrienden en bekenden. Enorm bedankt allemaal!

Eric heeft een kleine monitor aan de voet van mijn bed gemaakt en een Chrome cast module gemonteerd, zodat ik YouTube op dat scherm kan afspelen.

Wat fijn is dat; zo zit ik een uur mee te rijden naast een treinmachinist die van een plaatsje in besneeuwd zuid-Duitsland naar Küfstein rijdt. Die machinist heeft een soort GoPro camera achter zijn ruit geplaatst en hem een uur laten draaien.

Ja, dat leidt wel af.

Zo ziet dat eruit:

Ziekenhuis.

Terwijl ik in het laatste bericht melding maakte van een pijnlijke kou op de luchtpijp, kreeg ik in de nacht van woensdag 11 op donderdag 12 februari een heel andere ervaring.

In de nacht had ik bijna doorlopend pijn op mijn borst en na een paar uur te hebben afgewacht, hebben we 's-morgens de dokter gebeld.
Vervolgens ging alles heel snel: lopen ging bijna niet meer van de pijn, ik viel bijna weg en na een minuut wist de huisarts het al: hartinfarct.
Met een ambulance ben ik naar ziekenhuis Rijnstate in Arnhem gereden en direct op de afdeling Hartbewaking geplaatst. Na enkele bloedcontroles werd de diagnose "hartinfarct" mij definitief meegedeeld door de Cardioloog en zijn assistente. De cardioloog zei," u heeft geluk gehad, vanaf nu bent u hartpatiënt".

De volgende dag zijn er bij mij via de rechterpols/arm 2 stents via een dotter procedure geplaatst in de linker kransslagader. Deze waren op deze twee plaatsen door aderverkalking en dichtslibbing verstopt. Het bloed en zuurstof konden mijn hart niet meer bereiken en dat veroorzaakte de hevige pijn aan mijn hart.
Door plaatselijke verdoving werd ik doorlopend geïnformeerd door de behandelend chirurg. Na ruim een uur zei hij tenslotte: "zo, ik ben zeer tevreden, heb honger en nu ga ik eerst eten!".
Na zijn opmerking voelde ik de spanning afnemen. Dit geeft aan dat hij het volste vertrouwen heeft in de afloop.
Ik moest er, vanonder mijn loden lakens, omdat er steeds röntgenfoto's van mijn borst werden gemaakt, smakelijk om lachen.

Na enkele dagen rust en goede verzorging door ziekenhuis Rijnstate en mijn gezin zit ik nu weer thuis.
Enorm geschrokken, maar intens gelukkig dat ik dit bericht mag schrijven.

Ik moet het nog een plaats geven en leren omgaan met de vracht van 6 medicijnen per dag. Er wordt over een paar weken bekeken wat er definitief aan medicijnen overblijft en wat de uiteindelijke schade aan mijn hart is.

Er komt een FIT module via het ziekenhuis; dit is een revalidatietraject waarin wordt getest wat ik uiteindelijk nog kan en om mij vertrouwen terug te geven aan mijn eigen lichaam.
Want de angst zit er goed in. Alle eerdere plannen, zoals deze op de blog stonden, worden dit jaar gecancelled. Eerst maar eens herstellen en dan zien we wel verder.

Mijn vrouw en mijn gezin zijn een enorme steun en samen met hun kom ik er bovenop, ik weet het zeker.

Tis fris met 3 graden..

Vandaag de Biria MTB gepakt en op weg gegaan naar Zeddam. Ik was oorspronkelijk van plan naar Varsseveld te gaan en daar rechtsaf te steken naar Sinderen. Maar de vrieskou vond dat ik eerder moest afslaan..

Even halt gehouden in het Montferland bij 's-Heerenberg:

Daarna weer op pad naar Zeddam en Lengel.

In Lengel een rondje gedraaid en via Elten weer naar Duiven.

Na ongeveer 10 minuten bleek de ingeademde lucht wel erg fris en daar bleef ik de hele rit last van houden. Toch maar even wachten tot de temperatuur wat gaat stijgen naar 8 à 9 graden.

Achteraf bleek niet de kou een boosdoener te zijn, maar het begin van een hartinfarct.. Ik heb onvoorstelbaar geluk gehad. Later meer.

De GoPro ging ook mee:

Eerste rit 2015

Vandaag de eerste fietsrit gereden van dit jaar. Het was aardig weer, niet te koud, en rond 13:00 uur was de meeste gladheid wel verdwenen.

Ik reed met mijn MTB, deze heeft 2.35 Schwalbe Big Apples er om heen zitten. Dat is iets meer wegcontact dan een 23 mm racefietsbandje.
Dik in de kleren op weg naar Elten en de Berg over.
Ik heb welgeteld één racefietser gezien, maar wel begrijpelijk, want het was wel kleumen. Oppassen met de bochten draaien en na afloop weer veilig thuis.

De fiets ziet er niet uit, onder de modder, terwijl ik op geen bospad ben geweest..
Ik zal gelijk de pekel er af spuiten, want die witte zooi kom je nu terecht vaak tegen op het fietspad. Het aluminium kan er niet goed tegen.
Na zo'n kort, eerste ritje van het jaar, krijgt traplopen weer een aparte dimensie..