Openingsrit toerseizoen 2015

Vandaag startte het toerfiets seizoen van de toerclub ING-Arnhem. Een grote groep clubleden verzamelde zich bij Sporthal de Pals/Sportsplanet in Westervoort voor een kort ritje.

Hoewel wat grijs, regende het niet. Wel fris, maar het is dan ook pas 15 maart. Zelf reed ik niet mee. Het herstel gaat voorspoedig, de komende week nog twee Fysiotherapeut bezoekjes in het ziekenhuis van Zevenaar. Komende zondag rijd ik met de groep mee. Misschien niet de hele rit, maar toch zeker enkele tiental kilometers.

Een video van de Openingsrit:

Nieuw begin.

Na meerdere fiets test sessies in het ziekenhuis in Zevenaar werd het vandaag tijd voor een echt ritje. De zon deed moeite er doorheen te komen en met de kou viel het alleszins mee.
Niet met de racefiets, maar met de MTB.
Mijn laatste rit voor het infarct was ook met de MTB, dus vandaag moest ik alles afsluiten en weer die MTB meenemen. Noem het een lichte kronkel..

De route ging richting Babberich en na wat gedraai en gekeer op weg gegaan naar Elterberg. De berg liet ik voor wat het was en ben er om heen gereden.

Natuurlijk was de spoorweg overgang bij Elten weer gesloten, maar ontmoette daar een andere oudere racefietser. Na een prettige conversatie stelde hij voor samen op te rijden richting huis. Met zijn tweeën rijden is altijd fijner en de kilometers vlogen voorbij. Ongemerkt ga je met zijn tweeën altijd te hard rijden..

Eenmaal thuis blijk ik geen last te hebben van verzuring oid. Ik voel me geweldig en ga de komende tijd de training langzaam opvoeren. Niet meer zo fanatiek als voorheen, maar met de nadruk op genieten.

Zondag a.s. is de Openingsrit van toerclub ING-Arnhem. Ik ga er wel heen, maar rijd niet met ze mee, want ik wil beslist mijn eigen tempo blijven rijden.

Kortom: het ziet er goed uit; laat de zomer maar komen!

De statistiek van Strava van de rit van vandaag:

Fietstest in ziekenhuis goed verlopen.

Eergisteren heb ik een fietstest gedaan in het ziekenhuis.
Er werden overal draden met sensoren op mijn lichaam geplakt en om mijn linkerarm werd een bloeddrukband bevestigd.

Na 10 minuten zonder weerstand te hebben "gereden", werd geleidelijk aan de weerstand opgevoerd. Ik praatte nog vrolijk met de fysiotherapeute, maar hield snel mijn mond dicht toen de weerstand tot 200 Watt werd ingesteld.
En zo heb ik 15 minuten doorgefietst..

Ik kon geen foto nemen, maar de fietstest verliep precies zoals op deze geleende foto:

Waar ik vooraf benauwd, of eerlijk gezegd, wat angstig voor was geweest, bleek helemaal niet uit te komen.
Ik had nergens last van! Mijn hart deed uitstekend zijn werk. Op de hartfilm en de hartmonitor bleef mijn hartslag keurig onder controle met geen enkele misslag of andere onregelmatigheid volgens de begeleidende verpleegkundige.

Wat een bevrijding is dit.
Drijfnat van het zweet kwam ik van het zadel af en de fysiotherapeute vertelde mij dat ik weer alles kon en mocht doen.

En dat gaan we zondag ook doen met het verwachte betere weer. Eric en ik gaan een kort ritje maken op de racefiets.
Eindelijk weer; na 4 weken.